Voldoening
De afgelopen anderhalve maand zijn er zoveel mooie ontwikkelingen bij paarden de revue gepasseerd, dat ik ze het liefste allemaal had uitgeschreven. Maar omdat de live trainingen elkaar zo snel opvolgen is het bijna onmogelijk om dit ook daadwerkelijk te realiseren.
Afgelopen weekend was het tweede opleidingsweekend van de jaaropleiding The Essential Art of Groundwork. Met een hele gave, bijzonder groep mensen en een enorm gevarieerd spectrum aan eigen paarden. Van Spaans tot volbloed, van pony tot top dressuur paard. Op de zondagavond, vlak voor de laatste sessie betrapte ik mezelf op dat ik met een luxe probleem zat: “ik zat helemaal VOL”. Drie dagen lang had ik de ene geweldige sessie na de andere gezien en de paarden bleven maar stappen zetten. Blijkbaar kan je ook verzadigd worden van voldoening.
Tarzan
Een paardje dat ik wil uitlichten tijdens dit weekend is TARZAN. Een leuke wijze pony met arabierenbloed. Dit paard heeft in zulke korte tijd een enorme weg af gelegd.
Als je hem nu ziet, dan zie je zijn grote levenslustige blinkende ogen. Hij is enorm geïnteresseerd, voorwaarts, werklustig, super intelligent en krijgt er maar geen genoeg van. Ondertussen is een feestje om met hem te werken! Zalig karakter, dit ventje. Maar als je hem aan het begin van het 1ste opleidingsweekend had gezien dan had je jezelf oprecht afgevraagd of dit daadwerkelijk hetzelfde paard was? Want toen Tarzan hier aankwam was hij extreem duf, afgesloten, traag, sloom, onverschillig en onbereikbaar. Een drafje zat er niet meer in. Met hem op de cirkel werken: onmogelijk. Alle vrolijkheid en levenslust was weg.
De reden voor deze afgeslotenheid was tweeledig:
1. Hij heeft een verleden gehad waarin hij waarschijnlijk weinig begrepen is geworden en er met veel te veel volume en druk met hem gewerkt is. Dat heeft hem helemaal doen afsluiten. Braaf, maar alle spirit was volledig verdwenen. Nu heeft hij een nieuwe thuis, maar deze patronen gaan meestal nooit zomaar weg. Vandaar dat Sylvia ook specifiek met hem de jaaropleiding kwam doen.
2. Hier bovenop is hij afgelopen winter ook nog eens heel erg ziek geweest, waardoor hij enorm veel van zijn gewicht en bespiering verloren heeft. Dit zie je nog goed terug op de foto’s. Omdat hij inmiddels 25 jaar is en dus niet meer de jongste, duurt de revalidatie veel langer om dit weer goed te krijgen. Anders dan bij een jong paard.
Beide factoren maakte hem best ver heen aan het begin van dit traject. De afgeslotenheid zat al diep verankert en nu kwam er ook nog eens een enorme energievermindering bij omwille van het gewichtsverlies.
Prikkeling en stimulans
De eerste keer dat ik met Tarzan in de bak stond was het licht in zijn ogen ver zoek. Toch, met de juiste prikkeling en stimulans zagen we hem langzaam weer naar buiten komen. In het begin was dat in kleine stapjes. Maar elke dag zagen we meer van dit. Sommige paarden zijn net de oude reclame van Orangina: ‘schud het flesje, awaken the spirit’.
Naast zijn spirit moest er ook in zijn lichaamstaal opnieuw van alles wakker gemaakt worden. Grote stukken daarvan waren gewoon simpelweg niet meer aanwezig. Dit opnieuw aanboren bracht Tarzan veel. Het maakte hem een completer paard. Hij voelde zich gezien en dat is een belangrijk item om vertrouwen te krijgen in dat mensen ook op andere manieren met je om kunnen gaan. Hoe afgesloten hij ook was, ik denk dat alles hem stiekem erg verwondert heeft.
De juiste zaadjes
In de twee maanden tussen de weekenden is Sylvia voorzichtig door gegaan met hem speels en sporadisch allemaal dingen aan te bieden. Niet te veel, want zoiets moet groeien. De juiste zaadjes kunnen soms meer inpact hebben dan te veel willen oogsten. Afgelopen weekend kon ik daardoor het proces met hem moeiteloos oppakken en voortzetten. Hij was in de eerste sessie al helemaal anders bij binnenkomst en maakte nog een aantal geweldige stappen op gebied van levenslustigheid, meedenkendheid, doorstroming en onafhankelijkheid. Op het einde van deze sessie stonden we beide met een brede glimlach in de bak. Nu ja, hij niet met een glimlach maar met ondeugende blinkogen waar je niet meer omheen kon kijken. Hij was voorwaarts, licht, actief, vitaal, had er enorm zin in en kwam steeds enthousiaster naar voren met eigen ideeën … Natuurlijk wist ik al vanaf het eerste begin dat dit het paardje was dat onder al deze lagen zat, maar het is ZO MOOI als het dan daadwerkelijk naar buiten komt!
Veel toegankelijker
Deze hele ontwikkeling maakte dat hij nu dus ook al een stuk minder moeilijk was om mee te werken, waardoor Sylvia op de 2de en 3de dag makkelijk dit proces van me kon overnemen. Waar het eerst nog volkomen onmogelijk was om met hem op de cirkel te werken of te gaan draven, ging dit inmiddels al relatief vlot. Hij pakte zelfs een paar keer haar intentie op en ging al uit zichzelf.
Een fantastische partner
Aan Tarzan heb je een fantastische partner. Van nature is hij super intelligent, heel veilig en verantwoordelijk, vlot en voorwaarts, nieuwsgierig en meedenkend en altijd in voor nieuwe ervaringen. Een paardje waar je de hele wereld mee door kunt reizen. In twee weekenden hebben we zeker al 80 procent van dit oorspronkelijke paardje mentaal weer naar boven gehaald. Dat betekent dat ik straks nog creatief ga moeten zijn in wat ik met die andere 4 weekenden ga doen!
Aanvullende info: Ivm zijn lichamelijke conditie staat hij op speciale voeding om weer aan te sterken, bij te komen en opnieuw spieren aan te maken – in combi met de nodige grondtraining voor zijn conditie. Dit begint al vruchten af te werpen want hij is beduidend aan het aankomen.