Vuurpaarden

Soms heb je het! Dan zie je een paard waarvan je meteen denkt: dit is een vuurtype!

Vuurpaarden zijn makkelijk te herkennen. Vuurmensen overigs ook. Ze branden, blaken van energie, zijn gepassioneerd, opvlammend, expressief en bewegen graag. Het is een heerlijke energie als je er tegen kunt en niet te snel geïmponeerd bent! Vuur heeft eigenlijk alles mee, behalve zelfbeheersing. Want vuur wilt ongeremd kunnen BRANDEN.

Als je deze variant bij paarden treft dan heb je meestal een krachtig dier tegenover je, met een krachtige energie die vaak net effen te onstuimig met alles omgaat. In veel gevallen wordt dan gedacht dat het goed is om zo’n paard maar even te laten uitrazen voor we iets beheerster gaan doen zoals bijvoorbeeld rijden. “Hij moet wat moe worden” wordt er dan wel eens gezegd. Want ja, al dat temperament kan anders onder de ruiter wel eens gevaarlijk worden.

Maar heeft dit ook daadwerkelijk nut?

Een duurzame ontwikkeling

Op korte termijn is het antwoord makkelijk! Heeft dit nut? Jazeker! Per paard wilt het wel eens verschillen ‘hoe lang’ ze moeten uitrazen, maar je haalt op deze wijze wel de top van de energie af. Heeft het nut op langere termijn? Nee, helaas net het tegenovergestelde. Het maakt de situatie erger. Want wat gebeurt er als je vuur nog harder laat branden? Juist! Dan krijg je bosbranden! Want vuur doet niets LIEVER dan harder gaan branden!

MOET JE HET DAN KLEINER MAKEN?

Nee, liefs ook niet! Dat is weer de andere kant van de medaille. Het is niet alleen zonde om deze prachtig grootse energie uit te doven, het veroorzaakt op den duur ook trauma en stagnering omdat je een paard vraagt om volledig tegen zijn natuurlijke aard in te gaan.

Vuurtypes, of het nu paarden of mensen zijn, leven meestal in de patstelling: als ze branden heeft de omgeving er last van EN als ze dimmen worden ze er zelf heel ongelukkig van. In het geval van mensen zit er dan ook vaak het verdriet achter dat ze, meestal als kind, altijd te horen hebben gekregen dat ze TE VEEL waren, storend voor andere. Zeker in een maatschappij waarin een krachtige energie al snel als bedreigend ervaren wordt.

Dus ongehinderd branden noch dimmen bieden een waarachtig perspectief.

Wat is de levensles die vuur te leren heeft?

Tja, exact datgene wat hij het minst goed kan, en ook het minst graag doet! … De levensles van een vuurpaard is om zijn kracht te leren BEHEERSEN!

Heb je een vuurtype, dan is dat wat je hem aan moet bieden! 100 situaties waarin hij zichzelf kan leren kennen. Zijn kracht én de beheersing ervan. Liefs ZONDER hem hierin ook maar een millimeter kleiner te maken. Want beheersen, betekent niet dimmen!

Vuur is net zoals water en lucht, een dynamisch element wat vraagt om een dynamische aanpak. Komt een vuurpaard over je heen, moet je hem kort en krachtig grenzen laten kennen. Niet te lang, want dan zit je hem alleen maar in de weg. Deze grenzen mogen nooit hard zijn, want je wilt geen gevecht, nee.. ze moeten op een leiderschapachtige manier duidelijk zijn. Je grenzen moeten moeiteloos zijn bij een vuurpaard, zodat je ze als vanzelfsprekend kunt brengen. Want alleen dat vertelt je paard dat al deze kwaliteiten je helemaal eigen zijn.

Ontspoort je vuurpaard, laat hem dan niet verder knallen want dan ontstaan er bosbranden. Roep hem terug! Dit is het moment om aan zelfbeheersing te gaan werken, want dat is wat zijn ziel op zo’n moment in de kern eigenlijk NODIG heeft. Veel vuurpaarden ondervinden innerlijk evenveel last van hun ongecontroleerde vlammen als jij. Ze snakken naar zielsrust, een stukje stabiliteit. Een basis in hunzelf die niet alle kanten op schiet maar waarin ze hunzelf blijven voelen. Als je je vuurpaard op zo’n moment nog harder laat vlammen dan geraakt hij verder weg bij zichzelf, niet er dichter bij. De enige factor die hierin na verloop van tijd voor rust zorgt is uitgeputheid, maar dat is geen echte levenskwaliteit.

Spelen met energie

Omgaan met een vuurpaard is spelen met de energie. Grenzen zorgen voor de spelregels, beheersing zorgt voor de innerlijke groei en levenslessen en KRACHT zorgt ervoor dat hij niet gedimd maar net uitgedaagd wordt om zichzelf daarin te ontdekken. Met een vuurpaard stoei je in je grondwerksessies met deze drie varianten tot je paard volledig zelfbewust een de weg kan afleggen van pure expressie naar volledige intense rust. De weg van 0 naar 100 en van 100 naar 0. Soms door hem te increasen, soms door hem te begrenzen, soms door hem uit te dagen en soms door hem te centreren. Want een vuurpaard die balans gevonden heeft in zijn kwaliteit is waanzinnig! Dit soort paarden (ook weer: en mensen) hebben een levensenergie waar je jaloers op zou worden. Ze kunnen fonkelen, schitteren, gloeien. Maar ook branden, vlammen of naar een krachtexpressie toegaan waar je je ogen niet vanaf kunt houden. Met overvloed. De eerste 50 procent hiervan hebben ze zelf al in de pocket. De andere 50 procent moet je aanbieden. Deze gaat over zelfbewustzijn, zelfbeheersing, leren doseren zonder hiervan zelf minder te worden, in contact leren blijven met hunzelf en degene rond hun.

Wat leer je van een vuurpaard?

Het mooiste dat een vuurpaard JOU kan leren is een waardig partner voor hem te zijn. Dat betekent dat je leert om ook in je eigen kern te gaan staan, leert om met jezelf naar buiten te komen, leert om je hoofd koel te houden. Hij leert je om krachtig te zijn, niet sterk. Groots te zijn, niet groot. Beheerst te zijn, niet ingehouden. Hij leert je om exact diezelfde weg af te kunnen leggen als hem. Van 0 naar 100, en van 100 naar 0.

Misschien ben je zijn gelijke? Dan begrijp je hem goed en heb je dezelfde items te overbruggen.

Misschien kom je vanaf de andere kant?

In dat geval hebben jullie veel van elkaar te leren want jullie zijn elkaars uitdaging!

Lees ook Het Watertype paard