Bijtgedrag bij hengsten en ruimte issues

Afgelopen week had ik een enorm fijne privé training in Gent, met voor de mensen die iets weten over de paardenpersoonlijkheden van Hempfling, een typische Dandy.

YANI was een vijfjarige hengst. Zálig paardje! Tijdens onze eerste ontmoeting aan het begin van de ochtend, was hij – zoals veel hengsten die ik tegenkom – opdringerig, bijterig en had weinig respect voor ruimte. In de eerste sessie van de dag heb ik er dan ook voor gekozen om zelf met hem te werken zodat ik hem beter kon leren kennen en ook al meteen een goede basis neer kon leggen. Binnen enkele minuten zag je hem al duidelijk veranderen, wat vaak het geval is bij Dandy’s. Ze vragen een enorme waterdichtheid in wat je aanbiedt. Is dit helder dan groeien ze ook net zo makkelijk met je mee.

bijtgedrag bij hengsten

Werken met hengsten is anders dan werken met merries en ruinen

Met hengsten werken verschilt van werken met merries of ruinen. Uitzonderingen daar gelaten uiteraard. Wanneer je met een hengst werkt, moet je werk nog zoveel nauwkeuriger en preciezer zijn. Elke millimeter in je lichaamstaal telt. Elke beweging, elke intentie, elke energieverandering. Maar wat bovenal uitmaakt, is jouw mate van innerlijke ontwikkeling. Je authenticiteit, je moeiteloosheid… jouw innerlijke KRACHT. Aanwezig, gewaar, helder, vanzelfsprekend en daardoor tegelijkertijd zacht, no-nonsens en verfijnd.
Een heel duidelijk gekaderde omgang – met tegelijkertijd een zee van ruimte voor de ander – DAT is wat je kunt bieden als jouw eigen ontwikkeling gevorderd is. Want als je zelf krachtig bent aan de binnenkant, kan je ook een ander krachtig laten zijn. Moeiteloos.
Deze weg, dit pad, kan met geen enkele tricks, systemen of harnachement gecompenseerd worden. Het is de authentieke weg van een absolute waarheid: Ben jij ECHT?!

Opdringerig en imponerend gedrag

Bijtgedrag bij hengsten zie je veel alsook dat ze snel té dichtbij staan en hierin drammerig, overrulend of imponerend kunnen worden. De gebruikelijke reactie is dat dit gedrag gecorrigeerd wordt. Maar wat je veel terugziet is dat het met één keer corrigeren niet opgelost is. Het moeten corrigeren lijkt niet op te houden, want het gedrag komt (magnetisch) steeds terug. Om de aantal seconden – soms letterlijk – moet er weer verteld worden dat je niet wilt dat je hengst aan je gaat friemelen of dat hij wat verder van je af moet gaan staan. Heel vermoeiend in essentie.

Corrigeren werkt niet

Dit gedrag blijft terugkomen, omdat corrigeren niet werkt. De kern zit namelijk in een andere hoek. Het herhaalt zich omdat de onderlinge relaties en leiderschapsverhoudingen niet duidelijk zijn en bij een hengst gaat dit wat dieper dan veel mensen zich realiseren. Een hengst is immers alleen geïnteresseerd in de absolute KERN van jouw ontwikkeling. Jouw authentieke binnenkant. Je kunt nog zoveel over lichaamstaal weten; als wat je doet niet heel erg diep aan de binnenkant geleefd wordt, heeft een hengst geen boodschap aan je handelen. Dit maakt het werken met hengsten waanzinnig rijk. Het zijn zulke intense leermeesters. Voor mij is het één van de mooiste dingen omdat het een ongecensureerd, volmaakt magistraal, zwart-wit verhaal is. Je BENT wat je doet en jouw hengst wordt aandachtig, verfijnd, zacht, bereid tot ontwikkeling. Je bent het niet en alle aandacht verdwijnt als sneeuw voor de zon. De omgang wordt grover, het contact oppervlakkiger en fragmentarischer. Het leervermogen van jouw hengst vermindert, omdat hij aan de buitenkant met dingen bezig is, in plaats van dat hij verinnerlijkt.

Waarachtige inhoud

Hengsten hebben vanuit hun natuur een enorme inner strenght meegekregen. Dat moeten ze ook hebben, willen ze in de natuur hun kudde veilig stellen en voortplantingsrechten krijgen. Een hengst wiens kudde in gevaar dreigt te zijn, kan besluiten om een roofdier aan te vallen in plaats van te vluchten. Hun hormoonhuishouding is intens en sterk. En, in onnatuurlijke omstandigheden, snel verstoord. Dit brengt een felheid aan primitief gedrag teweeg wat enkel een waarachtige inhoud weer kan herstellen.

Waterdicht leiderschap

Tijdens de eerste sessie zag je Yani al binnen een paar minuten veranderen. Hersenpeinzend en expressief gapend was hij het hele stuk over ruimte aan het verwerken. Want old habits die hard en Yani kon maar niet begrijpen dat er geen openingen te vinden waren in mijn lichaamstaal. Geen enkele opening? Nergens? Hmm, dat wat toch heel vreemd.

Waterdichtheid leiderschap is goud waard in een psychisch proces, want als er nog openingen zitten is het voor een paard de moeite waard om te blijven proberen. Waterdichtheid, een echte innerlijke beheersing van wat je doet, zorgt ervoor dat iets heel snel verandert. Dit is een natuurprincipe.

Dichter bij zichzelf

Langzaam veranderde Yani in een paard met meer innerlijke balans. Hij kwam dichter bij zichzelf omdat hij minder bezig was met de ander voortdurend uit te testen. Zijn uitdrukking werd zachter, hij werd gevoeliger en kreeg meer aandacht voor wat ook voor de ander belangrijk was. Het gesprek werd wederzijds, met een wederzijdse afstemming en een wederzijds respect.

Voor een jong paard zoals Yani is dit belangrijk. Hij is vijf en heeft nog veel levenservaring op te doen. HOE hij dit proces van zelfontplooiing in kan stappen, maakt de kwaliteit van zijn persoonlijkheid. Hoe rijker en zelfbewuster deze persoonlijkheid, hoe meer wijsheid en verantwoordelijkheid in zijn handelen.
Het was mooi om te zien hoe hij aan het begin van de tweede sessie – nadat we hem eerst een uur op stal gezet hadden – alles al geïntegreerd had. Dit getuigt van veel intelligentie en een korte latentieperiode. Dat maakte dat zijn eigenaar meteen met hem verder kon bouwen op de voorgaande elementen. Deze tweede sessie verliep daarom heel vlot.

Enorme intelligentie

Tot vier sessies hebben we die dag gedaan. Met telkens een periode ertussen, waarin Yani het voorgaande kon verwerken. Van werken in de bak, tot lopen buiten.

Zelfs een beginnend stukje trailerladen is aanbod gekomen, waar Yani normaal niet meer in wilde lopen. Maar nu vanuit deze nieuwe ontwikkelingen – en met een opbouw die psychisch bij hem paste – liep hij op een open vermaakte manier, zonder enige vorm van angst of spanning tot halverwege de trailer. Verder had ook nog gekund want ik moest hem letterlijk tegenhouden, maar ik hou er niet van om dingen tot hun uiterste te vragen en genoeg is genoeg. Het genereert vaak veel meer waarde als je halverwege stopt, terwijl het paard graag nog langer zou willen, dan hebben ze er de volgende keer namelijk drie keer zoveel zin.

Dit hele verhaal is typisch voor een dandy. Het zijn eigenlijk hele fijne, innerlijk vrolijke paarden. Ze hebben karakter en een eigen mening, maar zijn heel eager en ondernemend van het moment dat ze het gevoel hebben dat ze goed aangevoeld worden. Ik noem ze vaak de draak of de schone. Als je waterdicht bent in wat je doet gaan ze als water met je mee. Maar vinden ze een opening kunnen het draken worden. Het zijn expressieve duidelijke paarden.

Dus ja, met een brede glimlach en voldaan gevoel naar huis.