Meer innerlijke rust en het loslaten van spanning

Laatst had ik weer een bijzonder proces in een driedaagse privé training met een IJslander ruintje. Zijn naam is Auni.

De eerste keer dat ik Auni zag was op een driedaagse rijtraining Sensitive Riding die ik in Ruddervoorde Belgie gaf. Frederike had hem en Hrefna, een IJslandse merrie, meegenomen naar de training omdat beide paarden wat specifiekheden hadden. Hrefna had het vooral lastig met haar balans omdat ze een lang gebouwd lichaam had met veel gewicht op de voorhand en weinig samenhang. Auni daarentegen was prachtig gebouwd. Kort, compact, veel energie, gevoelig. Kortom, alles wat een paardje in de basis nodig heeft om goed en verzamelt te kunnen bewegen. Het enige waar Auni last van had, was dat hij vanbinnen altijd gespannen was.

Het was geen angstig paardje en hij hielt in het rijden ook netjes zijn voeten op de grond. Maar Auni kampte met veel innerlijke spanning, onzekerheid en te bereidwillig zijn. Hij had ook wel iets ondeugends maar was tegelijkertijd bang om iets fout te doen. Kortom: gedrag wat je bij veel IJslandse paarden terugziet. Hun open en werklustige aard maakt dat ze soms TE VEEL weggeven van zichzelf. Hierdoor worden ze reactief. Spectakelpaardjes noem ik het vaak. Gaaf om te rijden, maar op deze manier niet altijd gezond. Beter zou zijn als deze fantastische energieboosten voortkwamen vanuit stabiliteit, inner strenght, trots.

Na deze eerste training was Frederike met beide paarden aan de slag gegaan. Bij Auni betekende dat, meer innerlijke rust en het loslaten van spanning!

Een paar maanden later

Inmiddels waren we een paar maanden verder en was Frederike voor een driedaagse privé training naar hier gekomen met dezelfde paarden.
De opzet was rijden en gymnastiseren. Voor Hrefna de volgende ontwikkelingsstappen. En voor Auni… ja, dat was de verrassing! Want met Auni was iets heel specifiek aan de hand en omdat ik dit vaker tegenkom vond ik het de moeite om er iets over te schrijven.